بیماری مقاربتی تریکومونیازیس چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

تریکومونیازیس چیست؟

تریکومونیازیس (Trichomoniasis) یا تریکومونا یا تک تارچه زدگی نوعی بیماری عفونی مقاربتی است که از شایع ترین بیماری های رابطه جنسی (STI) در ایالات متحده به شمار می رود.

تریکومونیازیس در زنان و مردان دیده می شود اما در زنان شایع تر بوده و بیش از دو میلیون زن 14 تا 49 ساله در ایالات متحده را درگیر کرده است.

این عفونت به راحتی قابل درمان است اما در صورت عدم درمان ممکن است باعث بروز مشکلات جدی در سلامتی گردد.

علائم و درمان بیماری تریکومونیازیس
علائم و درمان بیماری تریکومونیازیس

علائم عفونت تریکومونیازیس

بیماری تریکومونیازیس در اغلب موارد هیچ نشانه ای ندارد، آمار نشان می دهد تنها 30 درصد افراد مبتلا، با علائم تریکومونیازیس مواجه می شوند. علائم معمولا بین 5 تا 28 روز (یا بیشتر) بعد از آلودگی در فرد ظاهر می شود.

علایم تریکومونیازیس در زنان

  • ترشحات واژن؛ که ممکن است به رنگ سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد، معمولا کف دار است و بوی ناخوشایندی دارد.
  • لکه بینی یا خونریزی واژن
  • سوزش یا خارش ناحیه تناسلی
  • تکرر ادرار
  • درد هنگام دفع ادرار یا رابطه جنسی
  • درد قسمت پایین شکم (در موارد نادر)

توجه: تریکومونیازیس در 85 درصد زنان بدون هیچ علامت یا نشانه خاصی است.

علائم تریکومونیازیس در مردان

  • ترشحات مجاری ادراری
  • سوزش هنگام دفع ادرار یا پس از انزال
  • تکرر ادرار

راه های انتقال تریکومونیازیس چگونه است؟

1. رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی

این عفونت از طریق هرگونه رابطه جنسی با فرد آلوده ممکن است منتقل می شود حتی اگر فرد آلوده هیچگونه علائم ظاهری نداشته باشد.

2. تماس با آلت تناسلی

تریکومونیازیس با تماس آلت تناسلی – حتی اگر انزال رخ ندهد – می تواند از فردی به فرد دیگر سرایت کند، بدین ترتیب رابطه زنان همجنسگرا نیز می تواند باعث انتقال این عفونت می شود.

این عارضه عفونی از طریق تماس های طبیعی فیزیکی همچون بغل کردن، بوسیدن، استفاده از ظروف مشترک یا توالت فرنگی منتقل نمی شود.

همچنین تماس جنسی که اندام تناسلی در آن نقشی ندارد باعث سرایت تریکومونیازیس نخواهد شد.

علت تریکومونیازیس

عامل ابتلا به تریکومونیازیس تک یاخته تک سلولی به نام تریکوموناس واژینالیس است که در زنان باعث بروز عفونت واژن، عفونت مجاری ادراری یا هر دو می شود و در مردان تنها به عفونت مجاری ادراری منجر می شود.

عوامل موثر در ابتلا به تریکومونیازیس

برخی عوامل، خطر ابتلا به تریکومونیازیس را افزایش می دهد، از جمله:

  • رابطه جنسی با افراد مختلف
  • ابتلا به سایر بیماری های جنسی (STI)
  • سابقه عفونت تریکومونیازیس از قبل
  • عدم استفاده از کاندوم در روابط جنسی

لازم به ذکر است احتمال ابتلا به تریکومونیازیس در خانم های بالای 40 سال دو برابر بیشتر از دختران جوان است.

تشخیص تریکومونیازیس

از آن جایی که تریکومونیازیس اغلب اوقات بدون هر گونه علامت می باشد و در صورت بروز علائم، ممکن است با سایر بیماری های جنسی اشتباه گرفته شود، بنابراین تشخیص آن از طریق علائم امکان پذیر نیست.

در صورتی که فرد به عفونت در ناحیه واژینال یا مجاری ادراری مشکوک است لازم است به پزشک مراجعه کند، پزشک برای تشخیص تریکومونیازیس ممکن است از آزمایش های زیر استفاده کند:

  • معاینه لگنی
  • کشت سلولی
  • تست آنتی ژن (در صورت وجود تریکوموناس واژینالیس آنتی بادی ها به آن چسبیده و تغییر رنگ نشان دهنده ابتلا به این عفونت است)
  • تست DNA تریکوموناس
  • بررسی ترشحات واژینال (در زنان) یا ترشحات ادراری ( در مردان) زیر میکروسکوپ

در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا باشد لازم است آزمایش مربوط به سایر بیماری های STI را نیز انجام دهد.

همچنین بخوانید : علائم زگیل تناسلی در دهان

درمان تریکومونیازیس

درمان این عفونت به راحتی انجام می شود، پزشک برای درمان تریکومونیازیس معمولا اقدام به تجویز آنتی بیوتیک های زیر می کند:

  • مترونیدازول (metronidazole)
  • تینیدازول (tinidazole)

در اغلب موارد یک هفته بعد از آغاز مصرف دارو، بیماری بهبود پیدا می کند.

بسیار مهم است که همسر فرد مبتلا نیز اقدامات درمانی را انجام داده و تا یک هفته بعد از درمان دارویی و تمام شدن قرص های آنتی بیوتیک با یکدیگر رابطه جنسی نداشته باشند، زیرا احتمال ابتلای مجدد به بیماری وجود دارد.

اگر بعد از یک هفته همچنان علائم عفونت بهبود پیدا نکند نیاز است دوباره به پزشک مراجعه شود.

توصیه می شود فرد سه ماه بعد از درمان، مجددا تست تریکومونیازیس انجام دهد زیرا احتمال برگشت بیماری بعد از سه ماه در زنان حدود 17 درصد است، حتی اگر همسر فرد نیز درمان شود احتمال برگشت بیماری وجود دارد.

درمان گیاهی و خانگی تریکومونیازیس

در ادامه با برخی از روش های درمان عفونت تریکومونیازیس در زنان و مردان آشنا خواهید شد :

1. روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص آنتی بیوتیکی و ضدعفونی کننده است و از درمان های خانگی اثبات شده برای تریکومونیازیس محسوب می شود.

هر روز ناحیه تناسلی را با آب تمیز کرده و مقداری روغن نارگیل را با استفاده از توپ پنبه به نواحی بمالید. بعد از 3 ساعت با آب ولرم بشویید.

2. ماست

ماست از بهترین مواد طبیعی برای درمان تریکوموناس واژینالیس می باشد زیرا باکتری های مفید در واژن را افزایش داده که به نوبه خود در درمان عفونت موثر هستند. لاکتوباسیل موجود در ماست باعث حفظ تعادل PH در واژن می شود.

همراه با هر وعده غذایی 1 فنجان ماست مصرف کنید یا برای تسکین فوری سوزش مقداری ماست ساده شیرین نشده را به ناحیه آسیب دیده بمالید.

3. سیر

سیر از دیرباز به عنوان ماده ضدعفونی کننده و ضدمیکروبی شناخته شده و به درمان تریکومونیازیس و تسکین خارش کمک می کند. سیر چه به صورت خام، پخته یا اعمال موضعی موثر است.

بهترین راه این است که هر روز 3 یا 4 حبه سیر تازه را خرد کرده و به مدت 10 دقیقه در 1 لیوان آب بجوشانید. بعد از سرد شدن مقداری عسل به آن اضافه کرده و بنوشید.

هشدار: در صورت ابتلا به زخم های گوارشی از جمله زخم معده از این روش استفاده نکنید.

4. سرکه سیب

سرکه سیب به کاهش التهاب کمک کرده و باکتری ها و انگل های بدن را از بین می برد.

2 قاشق غذاخوری سرکه سیب را با 1 لیوان آب ولرم مخلوط کرده و روزانه و به مدت ده روز واژن را با آن بشویید.

همچنین می توانید 1 قاشق غذاخوری سرکه سیب را با آب و عسل مخلوط و میل کنید.

5. روغن درخت چای

این روغن قوی باعث تسکین سریع خارش شده و بوی بد ناشی از عفونت ناحیه تناسلی را برطرف می کند.

2 یا 3 قطره روغن درخت چای را با 1 لیوان آب ولرم مخلوط کرده و ناحیه آسیب دیده را در این محلول قرار دهید.

هر روز و به مدت ده روز از این درمان استفاده کنید.

هشدار: حتما قبل از مصرف روغن درخت چای را رقیق کرده و آن را روی پوست تست کنید.

6. مرکبات

مرکبات سرشار از ویتامین C هستند که برای تقویت سیستم ایمنی بدن و درمان انواع عفونت عالی می باشند. مصرف میوه های خانواده مرکبات به درمان عفونت تریکومونیازیس نیز کمک می کند.

توصیه می شود مرکباتی همچون پرتقال و لیمو را به رژیم غذایی خود اضافه کرده و یا هر روز آب میوه مرکبات و عسل بنوشید.

7. تخم شنبلیله

دانه شنبلیله برای درمان تریکومونیازیس بسیار مفید است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

1 فنجان تخم شنبیله را در آب خیس کرده و بگذارید یک شب بماند و صبح روز بعد ناشتا میل کنید. همچنین می توانید مقداری تخم شنبلیله خیس کرده را با ماست مخلوط کرده مصرف کنید.

8. بابونه

بابونه تحریکات پوستی را تسکین داده و برای درمان تریکومونیازیس موثر است.

1 عدد چای کیسه ای بابونه را داخل 1 فنجان آب گرم قرار داده و بعد از 1 دقیقه کیسه چای را بیرون بیاورد و بگذارید خنک شود، سپس کیسه جای را روی واژن قرار داده و فشار دهید تا آب آن به داخل واژن نفوذ کند.

برای رفع خارش و سوزش دو بار در روز از این روش استفاده کنید.

9. زردچوبه

کورکومین موجود در زردچوبه خاصیت ضدالتهابی داشته و خارش و سوزش ناشی از عفونت تریکومونیازیس را برطرف می کند.

مقداری پودر زردچوبه را با 1 لیوان آب مخلوط کرده و دو بار در روز بنوشید، توصیه می شود زردچوبه را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

آیا تریکومونیازیس خطرناک است؟

همانطور که اشاره شد این عفونت به راحتی قابل درمان است اما در صورت عدم درمان ممکن است مشکلات حادی برای فرد مبتلا ایجاد شود که عبارتند از:

1. ابتلا به ویروس HIV: فرد مبتلا بیشتر در معرض دریافت ویروس HIV از دیگران می باشد و در صورت ابتلا به ایدز، احتمال انتقال ویروس HIV به دیگران از طریق رابطه جنسی افزایش می یابد. به همین دلیل زنان مبتلا به ایدز لازم است هر سال تست تریکومونیازیس انجام دهند.

2. ابتلا به این عفونت خطر ابتلا به سایر بیماری های STI را افزایش می دهد، همچنین احتمال بروز گونوره، کلامیدیا و واژینوز باکتریایی در افراد مبتلا به تریکوموناس بیشتر از دیگران است.

3. تریکومونیازیس ممکن است به بیماری التهابی لگن منجر شود که از جمله عوارض آن می توان به ناباروری، درد مزمن شکم و لگن و انسداد لوله رحمی اشاره کرد.

تریکومونیازیس در بارداری

تریکومونیازیس در زنان باردار ممکن است باعث زایمان زودرس یا وزن بسیار پایین نوزاد هنگام تولد شود که به نوبه خود مشکلات سلامتی و رشد برای نوزاد به همراه خواهد داشت.

در موارد نادر ممکن است عفونت از مادر به نوزاد منتقل می شود.

مطالعات نشان می دهد احتمال بروز ناهنجاری ذهنی در این نوزادان بیشتر از سایرین است.

توجه: مصرف مترونیدازول در هر دوره ای از بارداری بی خطر است اما لازم است قبل از مصرف هرگونه دارو با پزشک معالج مشورت شود.

تریکومونیازیس در دوران شیردهی

مصرف قرص مترونیدازول در این دوران بی خطر است اما پزشک ممکن است توصیه کند 12 تا 24 ساعت بعد از مصرف آن از شیر دادن به نوزاد خودداری شود.

توصیه می شود از مصرف تینیدازول در دوران شیردهی اجتناب شود.

پیشگیری از تریکومونیازیس

تنها راه پیشگیری از این عفونت عدم رابطه جنسی با شرکای جنسی متعدد است. استفاده از کاندوم های لاتکس هنگام رابطه جنسی نیز احتمال ابتلا به انواع بیماری های STI را کاهش می دهد.

لازم به ذکر است روش های جلوگیری از بارداری از جمله قرص پیشگیری از بارداری از ابتلا به این عفونت پیشگیری نمی کند.

در ادامه بخوانید : درمان زگیل تناسلی زنان

منبع: healthline medicinenet tinyqualityhomes

🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال ام را نشان بده

فال حافظ کوکا